Album: Dirty Computer || Artiest: Janelle Monae || Genre: Pop, Funk, R&B, Hip Hop & Neo Soul || Label: Bad Boy Entertainment || Jaar van verschijnen: 2018 || Tracks : 14 || Verkrijgbaar via Spotify, iTunes & Bol.com
Janelle Monae a.k.a Cindi Mayweather kan in mijn belevenis niets verkeerd doen. Het moge daarom duidelijk zijn dat deze recensie van Dirty Computer, haar laatste album en emotion picture (lees: superlange 48 min. durende muziekvideo), alleen maar positief kan zijn.
Nadat ik in 2008 Janelle Monae’s eerste shortfilm Many Moons had gezien, was er voor mij geen weg meer terug. Ik was in de ban van deze jongedame die vanuit het niets opdook met een unieke sound gekoppeld aan briljante storytelling. Haar EP Metropolis is namelijk deel 1 van het afrofuturistische verhaal van Cindi Mayweather, een android uit het jaar 2719 die verliefd wordt op een mens en daarom wordt veroordeeld tot demontage. Cindi’s verhaal is gebasseerd op de film Metropolis van Fritz Lang uit 1927 en destijds was het plan het verhaal te vertellen in 7 delen. Fastforward naar 2013 en we zijn aangeland bij het album Electric Lady dat deel 4 & 5 van dit verhaal bevat.
“If we don’t tell our stories they won’t get told an if we don’t show us we won’t get shown”
Door de titel Dirty Computer verwacht je nu de rest van Cindi Mayweather’s verhaal. Maar niets is minder waar … Janelle komt met een plottwist. Haar sound op dit album, hoewel nog steeds uniek, is voornamelijk popmuziek met hier en daar wat funk en het verhaal blijkt Janelle’s verhaal te zijn. De kleurrijke afrofuturistische visuals en upbeat sound wekken de indruk dat zij heeft ingezet op het vergroten van haar fanbase. Maar wanneer je de verhaallijn van de emotion picture nauwlettend volgt en aandachtig naar de teksten gaat luisteren, wordt al heel snel duidelijk dat dit album niet bij iedereen goed zal landen. Naast een hoop andere dingen is dit album vooral haar coming-out-story en waar zij op dit moment is aangeland in de zoektocht naar zichzelf. Feminisme, seksuele oriëntatie, zelf acceptatie en vooral de vrijheid om te zijn wie je bent zijn belangrijke thema’s op Dirty Computer. De creatieve manier waarop Janelle dit alles met de wereld deelt is niet alleen bewonderenswaardig maar vooral moedig. Het album en de video voelen als creaties die een stem en gezicht geven aan een groep mensen die zich tot voor kort onzichtbaar hebben gevoeld.
Hieronder kun je de afrofuturistische emotion picture streamen. Middels een goed verhaal, mooie visagie en prachtige kostuums wordt de diepere betekenis achter haar pop/funk album gevisualiseerd. Dirty Computer is natuurlijk in zijn geheel te streamen via Spotify of Apple Music.
Hardcore fans hebben natuurlijk niet genoeg aan alleen de sound en visuals en willen (vermoedelijk) meer weten over de visie achter deze prachtige creaties. Ook hier heeft Janelle aan gedacht en hieronder tref je het, bij vlagen, emotionele interview met youtuber Ari Fitz.
“It wasn’t about everybody this time. I had to make a decission about who I was comfortable with pissing off and who I wanted to celebrate … and I choose who I wanted to celebrate and that was the Dirty Computers”
Rest mij alleen nog te zeggen … Janelle Monae … whats not to love !!!
IkBenNorine 