Elke spiervezel lijkt in brand te staan. Gister was alles nog normaal, maar vannacht heeft een lopend vuurtje besloten een ommetje te maken door mijn hele lichaam. Mijn gloeiende voeten kan ik stiekem best waarderen, maar mijn klamme handen wrijf ik altijd zo snel mogelijk droog. Er straalt hitte van ze af en er schieten nog net geen vlammetjes uit mijn vingertoppen. “Goedemorgen ziekte van Graves”, mompel ik terwijl ik de ruimte scan naar mijn flesje water. Continue reading “KOORTS 2.0” →